عجب!واقعا عجب!به این نتیجه رسیدم که ما آدم ها هیچگاه نمیتوانیم ازحکمت افعال خداوند مطلع شویم و این که روزی بتوانیم بفهمیم که مثلا حکمت فلان کار خدا چه بود خیال خامی بیش نیست.
یعنی این خدای ما گاهی اوقات کارهایی میکند که دربرابرش و به عنوان عکس العمل فقط باید انگشت تعجب به دندان گرفت و نگاه کرد،همین!
حتما شنیده اید،یا شایدم نشنیده اید-چون این شنیدنی که من میگویم به قول معروف تومنی صدشاهی فرق میکند با شنیدنی که شما فکر میکنید- که میگویند "خدا گر ز حکمت ببندد دری،ز رحمت گشاید در دیگری" اما من مطمئنم که این را نشنیده اید، که "گاهی هم خداوند همان دری که از روی حکمت بسته را دوباره باز میکند!" باورتان میشود؟! من باورم میشود، چون دیروز این را دیدم و شنیدم و هنوز درعحبم از این مدل از حکمت خداوند!راستش کلا در عجبم از حکمت خداوند که با ما آدم ها چه جالب برخورد میکند،گویی اصلا بدی های مارا نمیبیند،یعنی قطعا بدی های ما را نمیبیند که اگر میدید قطعا واویلا بود.
شنیده ام شهید بزرگوار،آن مرد الهی،چمران بزرگ را میگویم،که درجایی گفته:یکی آن بالاست که هرچه به او بدی میکنم ،نه تنها بدی نمیکند،بلکه با خوبی به من جواب میدهد وهی به من آبرو میدهد...
ومن دیروز نه به خاطر اتفاقی که برایم افتاد،اما به این جمله ی شهید مصطفی چمران ایمان آوردم.
94/5/18
